Współcześnie w ekologii dobrze znana jest zasada zachowania średnich liczebności populacji w układach typu drapieżnik-ofiara, jak również dobrze wiadomo, w jaki sposób na takie układy wpływa ingerencja zewnętrzna w postaci odławiania. Ale nie zawsze tak było! W połowie lat dwudziestych ubiegłego wieku włoski matematyk Vito Volterra zaproponował prosty model matematyczny, dzięki któremu wyjaśnił pozorny paradoks dotyczący zmian struktury połowu ryb w Adriatyku po zakończeniu I wojny światowej, z czym ekologowie sobie nie poradzili. Prawo zachowania średnich stanowi prostą konsekwencję tego modelu.
Model ten stanowi podstawę różnych rozważań dotyczących układów drapieżnik-ofiara, w szczególności pozwala także odpowiedzieć na pytanie, dlaczego w Australii nie ma dużych drapieżnych ssaków.
W trakcie zajęć sprawdzimy, że faktycznie średnie wielkości populacji są zachowane, jak na dynamikę modelu wpływają jego parametry, co się dzieje, jeśli odławiamy zarówno drapieżniki jak i ofiary, a co, gdy odławiamy osobniki jednego z gatunków.
Prowadzący: Urszula Foryś
Dziedzina: Matematyka
Kategoria wiekowa: Od 15 lat